Botswana en Namibië

Op 5 februari vertrokken naar Maun. Het heeft ’s nacht geonweerd en geregend. We merken dat dat het regelmatig doet, een buitje ’s avonds of onweer in de verte. We vinden dat niet zo erg want dan koelt het wat af. De hitte in de middag kan op lopen naar rond de 40 gr. Als we in de auto met airco zitten merken we daar niet veel van. We reden op weg naar Maun door een vlak landschap tussen de zout panne door. Bij Mopipi over een dam echter geen water gezien. Wel zagen we veel geiten en ezels. We reden langs de Xhorodoma Pan een eindeloze zoutvlakte heel bijzonder om te zien. In Maun gingen we naar de Old Bridge Backpackers Camping. Een leuk camp naast een oude brug. Wederom een camping met nette wc’s en douches. Ze hadden er een klein zwembad, restaurant en een leuke bar.

Volgende dag op weg naar het Moremi wild park om daar door te rijden naar het Chobe wildpark want we wilden overnachten in het Savuti camp. Dit ligt n.l. midden in het wild en je kon er de wilde dieren verwachten die om de tenten en campers konden lopen. Het ging echter heel anders. We reden eerst al verkeerd in het Moremi en kwamen aan de Kwai Gate die in het noorden van het park ligt. We reden over een zeer smalle houten brug en moesten daar ook weer terug overheen. Het dorpje met hutjes en spelende kinderen zag er voor ons Afrikaans uit en men zwaaide iedere keer naar ons als we langs kwamen. Afijn wij terug naar Mababe waar we de afslag naar de Mababe Gate gemist hadden voor het Chobe wild park. De wegen door de parken bestaan v.n.l. uit zandpaden, soms hard dan weer erg zacht, met af en toe een bumpy harde weg. Als het geregend heeft staan er putten met water en modder op het pad. Met de 4x4 moet dat geen probleem zijn, wij kwamen erin vast te zitten. Dus Aad trok ons eruit. Een parkwachter die op een tractor langs kwam bleef wachten tot we eruit waren. Verder veel olifanten, herten, giraffen, vogels en nog veel meer gezien. Erg indrukwekkend de dieren zo in het wild te zien. Bij aankomst in het Savuti Camp zijn we door gereden. Ze vroegen in het camp voor 1 overnachting 150 US dollar per stel, een beetje te veel naar onze mening. Wij op weg naar de uitgang van het park de Ghoha Gate. Op 16 km van de gate motorpech. Het rode lampje van de olie brandde. Motorkap open allemaal olie. We zagen niet waar het vandaan kwam. Het lag in ieder geval niet onder de auto. Aad is naar de naast de gate gelegen Lodge gereden om olie te halen, nadat we dat erin gedaan hadden en weer gestart was de olie na 10 minuten weer verdwenen. Aad ons gesleept naar de Ghoha Gate met af en toe een stop als we vast kwamen te zitten in het zand. De spades kwamen er aan te pas om ons uit te graven. Bij de gate kon je pas weer bellen, in het park hadden we geen telefoon ontvangst. We hebben bij de gate overnacht en de behulpzame parkwachter heeft een monteur voor ons geregeld. We maakten de afspraak dat als hij de motor niet kon maken hij ons naar Kasane zou slepen. Ze kwamen met 2 man, de motor na gekeken konden niks vinden en de motor wou inmiddels ook niet meer starten. Dus de ruim 160 km naar Kasane gesleept, door hen. Zij namen onze camper over want ze hadden meer ervaring in het door de parken rijden dan wij, zeiden ze. Wij vonden dat niet zo erg en we gingen voortvarend op weg, om 19.00 uur kwamen we aan bij het Kwalape Safari Camp. Een mooie camping bij de Chobe rivier. De volgende ochtend, maandag 8 februari, naar de verhuurder gebeld. Er kwam iemand kijken en deze zei gelijk dat de motor hier niet gemaakt kon worden. We kregen later een telefoontje dat ze de andere dag een ander camper kwamen brengen echter niet het zelfde type maar een met een slaaptent op het dak een Nissan Roof Top. Wij allang blij dat we weer verder konden. Op de camping lekker in het zwembad gelegen en in het restaurant gegeten

Op 10 februari een excursie naar de Victoria Watervallen in Zimbabwe. Onze gids Mahupe was een leuk man, geboren in Namibië. Hij is overal met ons naar toe gegaan. We hebben gewandeld over de railbrug die Cecil Rhodes gebouwd heeft. Van daar een mooi gezicht op de falls die ontdekt zijn door Dr. David Livingstone de ontdekkings reiziger. Deze Schot was eigenlijk arts en ging naar Zuid Afrika als missionaris. Hij mislukte in zijn missie. Ging de Kalhari woestijn in en kwam via Angola bij de Atlantisch Oceaan aan. Later reisde hij de Zambezie rivier af om de watervallen te ontdekken die hij naar koningin Victoria noemde. Na terugkomst in Engeland werd hij lid van een geografisch commisie die hem uitzond naar Afrika waar hij als eerste kolonist van de Atlantische Oceaan reisde naar de Indische Oceaan. Zijn laatste jaren bracht hij door aan het Tangayika meer, daar stierf hij ook. Zijn helpers brachten hem via Zanzibar naar Engeland waar hij begraven werd in de Westminster Abby.

Wij gingen nog een wandeling maken door het park bij de watervallen, erg indrukwekkend dat we daar bij de 1 van de 7 wereld wonderen stonden.

Op 11 februari gingen we op weg naar Namibië. We gingen de grens over bij Ngoma en hebben we lang dagen gereden naar het Ethosa National Park. We hebben overnacht in het Popa Lodge Camp, langs de Okavango rivier. Prachtig park met een een mooie rivier en een stroomversnelling. De tweede nacht kwamen we bij het park door de Von Lindequest Gate aan waar we in het Ethos park bij Namutoni hebben overnacht. Het camp lag achter het Old German Fort, dit is een fort ooit tijdens de bezetting door de Duitsers gebouwd. Het park staat bekend om zijn vele wilde dieren. De volgende dag door het park gereden. Het leek veel op een savanne met in de verte zout panne. Wij hebben gezien gnoes, giraffen, springbokken, spiesbokken, roofvogels en een luipaard. Echter geen olifanten en leeuwen die er ook moeten zitten. We overnachten bij de uitgang van het park de Okaukuejo Camping, hier na gaan we naar het zuiden van Namibië.