Camper trip naar Spanje-Marokko 2017 deel 6

13-14 februari. Vanmorgen van Icht naar Tata gereden. We konden nog net 2 plekken veroveren op de Municipal Camping midden in het stadje. De camping had alle voorzieningen en een goede douche. We betaalden 80 DH .p.d. incl. elektrisch. Onderweg kwamen we door een fantastisch landschap met aan weerszijden bergketens. Daar we niet al te ver van de grens van Algerije (Al-Jazã’Ir) reden zagen we een aantal militaire bases. We kwamen zelfs in een militaire colonne terecht. Nou dat vond men niet zo leuk, de officier die voorop reed in een jeep stopte de colonne, kwam terug rijden en maande ons om uit de colonne te komen en door te rijden. Dat schoot in ieder geval op.

We zijn gaan wandelen door de garnizoensstad, we zagen een aantal soldaten in de straatjes. In het stadje zagen we allerlei verschillende kleding door de dames gedragen. De Marokkaanse vrouwen lopen in fleurige haïks, de berbervrouwen zie je in blauwe rokken met zwarte hoofddoeken. Ook viel ons op dat er veel zwart gekleurde mensen rond liepen. Die waren afkomstig van slaven die hier achter gebleven zijn en nu dikwijls kleine winkeltjes hebben. De gebouwen hebben veelal arcaden. Dit om de warmte buiten te houden. In Tata komen zomers de warmste temperaturen van Marokko voor. We zijn uit eten geweest met Huub en Ria en hebben een traditionele tajine genomen, erg lekker. We zijn ook nog naar de klein souk Ihad geweest, veel kruiden daar gekocht voor een tajine. Verder hebben we op de camping Jaap zijn 70^e verjaardag gevierd. We waren met 8 man t.w. wij, Huub en Ria, Rob en Petra kwamen ook aan en later liepen Thole en Everdien de camping op en schoven ook bij. Zo werd het nog een gezellige middag met drankjes en hapjes.

15-16 februari. Naar Foum Zquid waar we op camping Khayma Park hebben gestaan. Een leuke kleine camping onder de palmbomen van een oase met alles erop en eraan, betaald 70 DH p.d. incl. elektrisch. De trip ernaar toe ging langs de bergketen Jbel Bani (vertaald Bruine Bergen). We zagen onderweg kamelen, geiten, schapen en ezels. Langs de weg palmbossen, bossen met waaibomen, mooie zandsculpturen uitgesleten door erosie, dorpjes etc. Je hoefde je niet te vervelen op de lange rit.

Op donderdag is de wekelijks markt (souk). We hebben langs de vele kramen geslenterd. Groente en noten gekocht en een jabella (kaftan) die we als ochtend jas gebruiken. Alles erg sfeervol om te zien. Op een terras munt thee gedronken, mierzoet maken ze de thee hier. Op de terugweg naar de camping zagen we in de verte het oude dorp met huizen van leem. Dit noemt men een ksar. Ook waren er jongens aan het voetballen op een eigen afgezet terrein. We hebben op de camping nog lekker in de zon gezeten. Sinds we weg zijn van de kust hebben we regelmatig temperaturen tussen 22 en 26 gr.

17 februari. Vandaag naar Zagora de stad waarvan je in 52 dagen Timboektoe kunt bereiken. Dit zie je aan de borden die dit vermelden. We gingen naar camping Sindibad. Een camping onder de palmbomen met eenvoudig sanitair en lozen chemisch toilet. We betaalden 70 DH incl. elektrisch. Onderweg weer veel dieren gezien en een karavaan. Er liepen mannen, vrouwen en kinderen naast de bepakte kamelen. Wij zijn gestopt en hebben een fles fanta gegeven, dat werd op prijs gesteld. Bij aankomst op de camping gingen Huub en Ria op de scooter boodschappen doen, wij zijn niet weggeweest.

18 februari. Een trip 100 km de woestijn in naar Mhamid. We gingen door het Jbel Bani gebergte de Tizi Beni Selmane (747m) pas over. Daar stond een bord met Welkom in de Sahara. Ook borden met informatie over hoe je je moest gedragen, zoals geen vuil weggooien (keep the desert clean). De weg was op sommige stukken erg slecht. Men was wel een geheel nieuwe weg aan het aanleggen. We reden door een aantal dorpen en zagen langs de weg in de verte kasba’s liggen. Ook weer wat lemen dorpen. Dit gedeelte weg noemt men de kashba route en deze loopt straks nog een stuk naar het noorden. We kwamen terecht op camping Auberge Khaima Park. We hadden een eigen plek met een keukentje en kregen een mooi kleed om voor de camper te leggen. Verder liep er een Duitse meneer die ons een beetje wegwijs maakte. Er waren alle voorzieningen en elektrisch betaald 60 DH.

Mhamid is een grenspost en een oase aan het begin van de Sahara. Ten zuiden ligt de steen woestijn Hamada du Draa. Bij Mhamid verdwijnt de Wadi Draa onder het zand om 540 km westelijk bij de Atlantische kust weer boven te komen. De ruïne van een ksar is al wat resteert van de belangrijke karavanserai van waar het leger van Ahmed- el Mansour in de 16^e eeuw vertrok om Timboektoe in te nemen. Wij hebben door het stadje gewandeld. We vonden het een beetje verlopen uitzien. Vuil op de straten en zanderig door het blazen van de wind. Wij waren ook eerst op een camping gaan kijken boven op een zandheuvel waar je zo de woestijn in keek. Echter er stond te veel wind en om zand te gaan happen leek ons niets. Verder waren er wat winkeltjes en restaurantjes, ook nog veel gesloten. We besloten niet te blijven.

19-20 februari. Terug naar Zagora bij de Draa Vallei. De rit door de bergen was leuk. De zon scheen volop en dat is altijd leuk onder het rijden. We zijn eerst nog door het stadje gereden naar een klein camping bij een Auberge. Nu die was zo klein dat Huub met zijn camper daar nauwelijks kon draaien vandaar weer camping Sindibad. Wij hebben nog wat gerelaxt en zijn in de middag gaan wandelen. Ooit was Zagora een centrum van de karavaanhandel. Tegenwoordig is het een moderne garnizoensstad, die onder meer van het toerisme leeft. Overal worden er kameeltochten aangeboden in vele toeristen bureaus. We hebben wat boodschappen gehaald en zijn zowaar een kippenboer (winkel) tegengekomen. Deze zie je niet veel. Wel kun je overal een levende kip aanwijzen in een winkel, die wordt dan ter plekke geplukt en geslacht. Wij hadden dan ook tot nu toe nog geen kipfilet of poot dan ook gekocht. Vanaf de kust hebben we ook nog geen grote supermarkten gezien. Niet dat we wat te kort komen, er zijn zat leuke klein winkeltjes waar je terecht kunt voor al je levensmiddelen. We blijven nog een dagje hier voordat we naar het noorden terug gaan. We slaan nog een stuk over, zoals o.a. de zand duinen bij Erg Chebbe, dat bewaren we voor een andere keer. Er is nog zoveel te zien in dit prachtige land, je komt tijd te kort.