Camperreis Marokko januari 2019

Periode 6

Zondag 17 februari. Een flinke trip door de woestijn naar kasba dorp Icht. We gingen naar, een naar Marokkaanse begrippen, wat luxe camping van 2 Franse broers. Camping Borj Biramane, 29.05917, -8.85353, met alle vz inc. el. E 10,-. In het hotel een goed restaurant en men kon allerlei excursies voor je regelen. De camping lag prachtig onderaan een berg in een mooie natuur. Toen wij aankwamen zat de hele gemeenschap zonder stroom. Laat in de middag was het weer opgelost alleen te merken nog in de douche deze had koud water. Wij zijn niet meer weggeweest hebben lekker in de zon gezeten met 24 gr.

Maandag 18 februari. De trip die we door de Anti Atlas maakten was erg mooi. Het landschap veranderde iedere keer van kleur. We kwamen langs mooie oases, waarin kasba’s met leuke namen Aït-Herbil, Tagoujgalte, Tagnjicht en Ifrane de l’Anti-Atlas. We reden steeds op een hoogte van 536 m.

Toen we uit Icht weggingen wilden we tanken en er zou op 15 km een tankstation zijn. Nou die was er wel maar geen hond aanwezig. Onze bestemming was Bouizakarne en daar zagen we een tankstation op de kaart. Tom Tom zag nergens een tankstation dus daar hadden we niet veel aan. Nou houden we er hier al dikwijls rekening mee dat de tankstations dun bezaait zijn in het binnenland en gaan al tanken met een halve tankinhoud. Vanaf het onbemande tankstation hadden we nog 100 km te rijden met een tankinhoud voor ongeveer 140 km. Het werd spannend maar afijn opgelucht toen we het tankstation vonden. Deze lag een eind van onze bestemming af, dus na de lunch besloten om door te rijden naar de kust. Helaas was er bij Mesti op de N12 een weg afgesloten en hebben we een 29 km om moeten rijden. Wel door een mooi gebied met soms slechte en smalle wegen. Onderweg stonden er 2 mannen te liften. Wij ze meegenomen, de 1 sprak een mondje Italiaans en de ander alleen Marokkaans. Dus communiceren was moeilijk. We konden zien dat er onderweg een mankement aan een auto was, want hij had een nieuwe stuurstang bij zich. Wat waren ze blij dat we ze mee namen en afleverde ergens in de bergen bij de defecte auto.

We kwamen terecht in Sidi Ifni op camping El Barco, 29.383268, -10.175559, met alle vz inc. el. E. 9,-. Ook was er een wasmachine aanwezig. De camping lag aan het strand met een kleine promenade voor de deur en in de buurt kon je naar het restaurant en ook brood was niet ver te halen. Wij zijn ‘s avonds in het restaurantje gaan eten. De aankomende dagen kregen we wisselvallig weer, we bleven een aantal dagen hier staan.

Dinsdag 19 t/m donderdag 21 februari. Toen we hier in 2017 waren hadden we kennis gemaakt met Limburgers Jan en Marit. Zij overwinteren hier al 8 jaar van half december tot half april. Jan is een visser, hij trekt er vaak op uit met zijn hengeltje. Gezellig over en weer koffie gedronken met elkaar. Ondanks het afwisselende weer werd het altijd wel zo 21 á 22 gr. Fijn om iedere dag te wandelen. Het stadje ligt boven op een klif waar je naar toe kon middels een aantal trappen. Vanaf boven had je een mooi uitzicht over de zee en omgeving. Sidi Ifni heeft een Spaanse uitstraling, tot 1969 was het Spaans territorium. We zagen mooie gebouwen w.o. een vuurtoren, er was een markt waar vis, vlees en groenten te krijgen was. Ook een Maroc Telecom winkel vonden we waar we ons internet kaartje konden opwaarderen. We ontdekten achter het hospitaal een redelijke supermarkt waar van alles te krijgen was o.a. edammer kaas, smeerkaas light, camembert, brie, blauwe ader kaas en veel verschillende olijven. We hebben een aantal dagen fijn gestaan aan het strand.

Vrijdag en zaterdag 22/23 februari. Een mooie trip langs de zee en een stukje door de heuvels van de provincie Tiznit. We gingen naar de zilverstad Tiznit en hadden nog een plaats op de gemeente Camping Municipal International, 29.6947, -9.72681, E 7,50 alle vz en wifi. De camping ligt vlak bij de stads poort Bab Aït Jerrar en daar achter loop je zo naar de winkeltjes, met groente en de slagers, en langs de grote Moskee. Daar achter loopt naar wat wij noemen het schoenen straatje naar het plein waaraan het stadhuis ligt. Vanaf het plein loop je door een overdekt gebied met veel zilversmeden. Je komt dan uit bij de stadsmuur, 5 km lang, waar allerlei tweedehands spullen aangeboden worden. Op de camping heel veel Franse overwinteraars. Het is een geliefde camping omdat het hier meestal goed weer is en je hebt alles in de buurt. Wij hadden een temperatuur van rond de 28 gr. en dat vonden we zeer aangenaam.

Waarom noemen ze Tiznit de zilverstad, hier een stukje geschiedenis:

Al in een vroeg stadium was Europa met name Spanje en Portugal, geïnteresseerd in Marokko. In de 15^e eeuw maakten deze landen gebruik van de interne strijd tussen wat we voor het gemak maar diverse Berberstammen noemen. In 1415 bezette Spanje Ceuta. In 1830 had Frankrijk Algerije bezet en hun invloed reikte tot aan de Marokkaanse grens. Rond 1900 was Marokko in een toestand van anarchie geraakt onder Sultan Abd El Aziz, de opvolger van Sultan Moulay Hassan, de stichter in 1881 van Tiznit. In 1912 liet El-Hiba zich in de moskee van Tiznit uitroepen tot Sultan. Hij probeerde met de zuidelijke stammen Marrakesh te bevrijden maar werd door de Fransen in de pan gehakt. De ‘Blauwe Sultan’ zoals hij genoemd werd keerde terug naar Taroudant en later naar Tiznit.

Toen de rebel, de tegensultan El-Hiba uit Tiznit werd verdreven, bezetten de Fransen de stad in 1917 en gebruikten hem als garnizoensstad voor het vreemdelingenlegioen. In 1956 werd Marokko onafhankelijk en een koninkrijk onder Mohammed V. Tiznit is pas snel gegroeid in de jaren 70 en 80 toen het van strategisch belang werd in het conflict om de Westelijke Sahara. Vooral toen er een grote troepenmacht in de kazerne gevestigd werd groeide de stad. Toen Sultan Moulay Hassan aan het bewind was, haalde hij de Joodse zilversmeden naar de stad. Die zijn naar Israël vertrokken maar de Marokkaanse ambachtslieden hadden zich inmiddels ook bekwaamd tot zilversmid. Tiznit staat dan ook bekend om zijn zilversieraden.

Omdat we weer wifi hebben op de camping dit verslag plaatsen op ons web. Wij gaan een paar dagen naar zee voordat we in de Anti Atlas naar Tafraoute gaan in het Ammeln dal. Door nl’rs het Keteldal genoemd. Op 28 februari is daar het amandelbomen festival en daar zijn we nieuwsgierig naar.